Έκανε ότι μπορούσε ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ που βρέθηκε στην “Αρένα” για να βοηθήσει την ομάδα. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος. Περίμενε πολύ περισσότερα πράγματα από προπονητή και παίκτες, οι οποίοι όμως δεν έκαναν ούτε τα ελάχιστα. Άλλη μια τραγική εμφάνιση. Άλλη μια άνευ όρων παράδοση στις ορέξεις του αντιπάλου, άλλη μια ντροπιαστική έως και εξευτελιστική ήττα. Άλλη μια απόδειξη ότι ο ΑΠΟΕΛ είναι μια ομάδα πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων, άλλο ένα βήμα προς στον δρόμο του πουθενά χωρίς κίνητρα και στόχους.
Με μια διοίκηση να παρακολουθεί την καταθλιπτική εικόνα της ομάδας για την οποία ευθύνεται, αλλά ανήμπορη να αντιδράσει, μια τεχνική ηγεσία να κάνει δηλώσεις ευθυνοφοβίας του στυλ “αυτόν το ΑΠΟΕΛ βρήκα όταν ήρθα, με αυτούς τους ποδοσφαιριστές” και με πολλούς ποδοσφαιριστές να μην αντιλαμβάνονται που βρίσκονται, κόβοντας βόλτες στο γρασίσι απολαμβάνοντας τον υγιεινό τους περίπατο, δεν είμαστε σε θέση να μιλήσουμε ούτε καν για ρεαλιστικούς στόχους. Απλά όλοι οι ΑΠΟΕΛίστες μαζεύουμε την καταρρακωμένη υπερηφάνια μας και ευχόμαστε αυτή η κατρακύλα να λάβει σύντομα τέλος.