Έτρεξε περισσότερο από όλους για 120 λεπτά. Από την άμυνα στην επίθεση. Όργωσε το γήπεδο και έκανε τα πάντα. Το κυριότερο όμως ήταν πως ο 37χρονος, χορτασμένος Ελ Αραμπί έδειχνε περισσότερο από πολλούς άλλους πως δεν δεχόταν το αποκλεισμό. Είναι θέμα χαρακτήρα, θέμα ποδοσφαιρικής παιδείας, θέμα νοοτροπίας, θέμα σεβασμού για το ψωμί που τρώει, θέμα ποιότητας ανθρώπου και ποδοσφαιριστή. Γι αυτό ο Μαροκινός ήταν, είναι και θα παραμείνει παίκτης διαφοράς!
ΠΑΙΚΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ!
