Ο ΑΠΟΕΛ δέχθηκε νέα ταπεινωτική ήττα μέσα στην έδρα του ενώπιον των χιλιάδων οπαδών του, από ένα αντίπαλο χαμηλού επιπέδου, που με πολύ μεγάλη δυσκολία θα μπορούσε να κρατηθεί με αξιώσεις στην Α΄ κατηγορία της Κύπρου. Για πολλά μπορεί να μουρμουρήσει ο κόσμος. Από το γεγονός ότι πήγαμε στην ευρώπη χωρίς 2ο αριστερό μπακ, με μόνο ένα σέντερ φορ, για το κόψιμο από τη λίστα σημαντικών ποδοσφαιριστών, για την αμυντική αδυναμία στα στημένα, για το φλύαρο κράτημα της μπάλας, για την μεγάλη δυσκολία απέναντι σε κλειστές άμυνες, για την ανικανότητα δημιουργίας φάσεων, για την έλλειψη πάθους, για το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα αρκετών ποδοσφαιριστών, για την ανυπαρξία κάποιων άλλων. Η πορεία και η εικόνα της ομάδας στην ευρώπη δεν μπορεί να μην προβληματίζει. Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος ένας από τους μεγάλους στόχους της ομάδας ήταν να αξιοποιήσει τη δυνατότητα να βάλει χρήμα στο ταμείο της, κάτι που είχε και έχει μεγάλη ανάγκη. Με κληρώσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της, η προοπτική ήταν μεγάλη, αλλά στην πράξη αποδείχτηκε αδύνατον να πετύχει το αυτονόητο, καθώς υποχρεώθηκε σε ταπεινωτικές αποτυχίες από αντιπάλους χαμηλού επιπέδου. Η ευρωπαϊκή προοπτική πλέον εξανεμίστηκε και οι ευκαιρίες για καλή πορεία και οικονομική ένεση έκαναν φτερά, καθώς θα χρειαστεί τεράστια υπέρβαση στη συνέχεια για να αλλάξει το σκηνικό. Καποιος μπορεί να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και κάποιος μισοάδειο. Όποιος όμως, προσπαθήσει να παρουσιάσει αλλιώς τα πράγματα, απλά είναι εκτός πραγματικότητας.
ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ
