Ούτε αυτή τη φορά κατάφερε ο ΑΠΟΕΛ να σπάσει αυτή την γκίνια που εξελίσσεται σε διαχρονική αδυναμία να κατακτήσει το τρίποντο στο ΑΛΦΑΜΕΓΑ. Δεν βρήκε το εύκολο γκολ και το πλήρωσε με την απώλεια των δυο βαθμών. Οι μεγάλες ευκαιριές του Ελ Αραμπί στην αρχή και στο τέλος του αγώνα, θα μπορούσαν να του δώσουν τη νίκη και να ξορκίσουν την κατάρα.
Η εστία του Μπέλετς παρέμεινε για άλλη μια φορά ανέπαφη, όμως αυτό δεν έφερε το ανάλογο κέρδος για την ομάδα μας, καθώς το μηδέν παθητικό για να έχει αξία, θα πρέπει να συνοδεύεται και από την ικανότητα σκοραρίσματος.
Όπως και να έχει καταγράφεται μια αποτυχία της ομάδας μας να κερδίσει ένα από τα μαζεμένα ντέρμπι που έχει να δώσει. Το αν ισοπαλία με τον Απόλλωνα στη Λεμεσό ήταν καλό ή κακό αποτέλεσμα είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον.
Με μια καθαρά ρεαλιστική προσέγγιση, χωρίς θετικούς ή αρνητικούς συναισθηματισμούς, το -8 από την κορυφή φέρνει τον ΑΠΟΕΛ με την πλάτη στον τοίχο, με τα συνεχόμενα ντέρμπι που ακολουθούν να αποκτούν τον χαρακτήρα τελικού. Τα ίδια ισχύουν και στο Κόνφερενς μετά τον απολογισμό του στα δυο πρώτα παιχνίδια.
Επί της ουσίας η ομάδα μας έχει μπροστά της πολύ σημαντικούς αγώνες οι οποίοι θα καθορίσουν σε ένα μεγάλο βαθμό την προοπτική της σε πρωτάθλημα και Ευρώπη.